[37] DZIAŁ INSTALACYJNY | O czyszczeniu instalacji słów kilka – część 2 W poprzedniej części opisałem wpływ wody nieuzdatnionej na pracę instalacji grzewczej i wynikające z tego konsekwencje. W dzisiejszej części skupimy się na typie zanieczyszczeń występujących w instalacji i sposobie ich zapobiegania. Kamień kotłowy Jest osadzoną na elementach instalacji grzewczej warstwą nierozpuszczalnych osadów soli powstających głównie z wodorowęglanów i jonów, których zawartość ma wpływ na wartość twardości ogólnej. Dlatego też w normach dotyczących wody grzewczej twardość jest jednym z najważniejszych wskaźników jej jakości. Osad powoduje zmniejszenie przekroju i wzrost oporów przepływu, pogorszenie własności elementów wymieniających ciepło oraz sprawności zaworów. Aby zapobiegać kamieniowi kotłowemu, stosuje się różne metody zmiękczania bądź demineralizacji wody, prowadzące do eliminacji z wody substancji składających się na twardość wody (jonów metali) oraz jonów węglowodorowych, które wraz z nimi tworzą nierozpuszczalne osady. Skażenie mikrobiologiczne Oprócz problemu kamienia kotłowego w instalacji możemy doświadczyć obecności szlamu lub tzw. biofilmu. Najczęściej w postaci mazistej, ciągnącej substancji bogatej w bakterie, grzyby, pleśnie oraz glony, powstałe z rozkładu tłuszczy i minerałów. Szlam ten podobnie jak kamień kotłowy może dość skutecznie przyblokować sprawność niskotemperaturowej instalacji centralnego ogrzewania. Tłuszcze w zamkniętej instalacji to najczęściej preparaty na bazie oleju, stosowane przez producentów kaloryferów do ochrony przed korozją, są to też pozostałości poprodukcyjne rur z tworzyw sztucznych a także środków do czyszczenia rur miedzianych. Zanieczyszczenia mikrobiologiczne mogą wystąpić mimo tego, że instalacje ogrzewania wykonywane są najczęściej z rur z tworzyw sztucznych wraz z barierą antydyfuzyjną (powstrzymującą przenikanie tlenu do instalacji) lub z rur miedzianych. Materiały te odznaczają się większą odpornością mikrobiologiczną np. w porównaniu do stali. Mimo dużej odporności mikrobiologicznej materiałów użytych w instalacji, pleśń i bakterie wspaniale mogą rozwijać się w szlamie, na kawałkach rdzy czy osadów. Występujące skażenie mikrobiologiczne stwierdzimy po obecności w instalacji biofilmu, występowaniu zapachu siarkowodoru, a grzejniki zapowietrzone są metanem. Korozja Normatywnym wskaźnikiem korozyjności wody są jony siarczanowe i chlorkowe. Jeśli przekroczona jest graniczna, wskazana w normie PNC-04607:1993 (mimo, że norma ma status wygasłej, to jest przywoływana w rozporządzeniach) zawartość tych wskaźników, zalecane jest stosowanie inhibitorów (blokerów) korozji – środków chemicznych aplikowanych do instalacji grzewczej celowo, by zdezaktywować substancje agresywne powodujące korozję. Rolą inhibitorów jest zapobieganie korozji, nie są one natomiast przeznaczone do czyszczenia czy „naprawiania” instalacji. Inhibitory aplikuje się według indywidualnych ustaleń, zgodnie z zaleceniami producenta dotyczącymi dawki. Ważne jest przestrzeganie zasady, że inhibitor musi być w instalacji stale obecny – konieczne jest więc jego stałe uzupełnianie. Zaleca się regularne badanie stężenia inhibitora w wodzie grzewczej za pomocą testera stężenia. Wartość stężenia inhibitora w wodzie kotłowej i obiegowej nie jest unormowana – oczekiwaną wartość wskazuje jego producent. Zawiesiny Istotnym wskaźnikiem jakości wody są również zawiesiny, które mogą być obecne w wodzie surowej, a także powstawać w wyniku usuwania niepożądanych substancji. Muszą zostać one usunięte na przewodzie powrotnym przed źródłem ciepła, żeby nie uszkodzić wymiennika ciepła czy pompy obiegowej. Zawiesiny usuwa się metodami mechanicznymi, wspomaganymi przez dodatkowe procesy fizyczne, takie jak oddziaływanie pola magnetycznego. Stosowane są filtry siatkowe o odpowiednim oczku siatki do zatrzymywania większych zanieczyszczeń oraz separatory zanieczyszczeń. Separatory przeznaczone są do usuwania zanieczyszczeń mechanicznych, takich jak drobne cząstki piasku czy produkty korozji, w tym zanieczyszczenia ferromagnetyczne. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu pierścienia magnetycznego z wykorzystaniemmagnesu neodymowego. Dzięki połączeniu filtracji, osadzania grawitacyjnego i oddziaływania pola magnetycznego zawiesiny gromadzone są w komorze, z której usuwa się je poprzez zawór spustowy. Michał Kasperski DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ: www.e-kspert.pl
RkJQdWJsaXNoZXIy MTI4OTM2MQ==